Droom groot

Lieve Goldies! Ik wil het met jullie hebben over… “Droom Groot”. Wat ik hiermee bedoel en waar ik dan precies van droom? Dat ga ik jullie vertellen.

Droom groot en vertel jezelf dat alles mogelijk is, want dan kun je alles bereiken wat je wilt. Het maakt niet uit wat mensen je vertellen, zolang jij gelooft dat iets mogelijk is, dan is dit ook zo. Hoe vaak hebben we niet meegemaakt dat iemand je keer op keer vertelde dat het je niet ging lukken? Maar je bewees hen het tegendeel, wat dus laat zien dat het wel degelijk mogelijk is. Er was eens een handlezer in Milaan die mij vertelde dat ik drie huizen zou krijgen in het buitenland. En ik geloof daar stellig in. Ik krijg drie huizen in het buitenland. Ik gok sowieso ergens in Parijs, een mooi penthouse of zo, en de andere twee huizen ben ik nog niet over uit.

Wat ik wel weet, is dat het groot genoeg moet zijn voor een aantal-pits-fornuis.

Zo één waarop ik heerlijke gerechten kan bereiden (of laten bereiden, nu we het toch over groots denken hebben). Op dit moment kook ik met niet meer dan twee pannen, maar: om alvast in het visualiseer-aspect te voorzien, ben ik alvast op zoek gegaan naar een mooie pannenset op de site van kookwinkel.nl , de site zegt het al: alles wat met koken te maken heeft vind je hier. Dus ook die pannen. Van alle pannensets vind ik de bronskleurige wel wat. Of toch die van goud. Dat lijkt me wel wat. Een heerlijk luxe ontbijtje maken in mijn nachtjapon, uitkijkend over mijn balkon. Door de Parijse ochtendmist naar de Eiffeltoren kijkend en heel hard BONJOUR roepen. Zonder sigaret in mijn handen, daar begin ik dus nooit aan.

En Kerst in het buitenland vieren lijkt me ook zó leuk.

Met de familie dan natuurlijk, dus dan laat ik mijn ouders overvliegen. Ja, dat lijkt me wel wat…Met deze Kerst ga ik trouwens naar mijn ouders toe een weekje, dat betekent dat Amsterdam mij even moet missen. Lekker quality time met mijn familie en hondje. Ik vind het heerlijk om alleen te wonen en voor mezelf te koken. Maar niks zo fijn als weer even thuis zijn, bijkletsen en niks hoeven. Plus… als jullie eens wisten hoe goed mijn vader kon koken. Man, man, man. Een 5-sterrenrestaurant is er niks bij. Vooral de Kerstwentelteefjes zijn to-die-for (oké bijna dan, niet letterlijk). En Boeuf Bougignon (de enige keer dat ik als flexitariër een uitzondering maak op het niet-eten-van-vlees) is ook verrukkelijk.